Balenin ilk yıllarından itibaren Osmanlı İmparatorluğu bu sanata duyarsız kalmamıştı. Ancak Osmanlı baleye sadece izleyici konumundaydı. Kurumsal bir bale oluşabilmesi ve balenin tam olarak oturabilmesi için Cumhuriyet dönemi beklenmişti.
1923’te Anadolu’da savaştan yeni çıkmış, yorgun ama mağrur bir devletin doğuşunu resmen gerçekleştikten sonra Ulu Önder Mustafa Kemal Atatürk’ün hedefleri arasında çağdaş, üretken ve sanatsever bir ulus yaratılması da bulunuyordu.
Cumhuriyet Devrimleri birbirini izlerken, kültür ve sanat alanında atılımlar gerçekleşiyor, çağdaşlaşma için Musiki Muallim Mektebi, Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası gibi dikkat çeken kurumlar kuruluyordu. Batı müziğinin alt yapısı oluşturulurken, diğer yandan da opera ve bale alanında önemli adımlar atılmıştı.
Ulu Önder Atatürk’ün kültür ve sanat alanındaki tüm adımları bir bir gerçekleşirken Türkiye’de kurumsal bir bale kurma isteği ne yazık ki uzun süre sonuçsuz kalmış, özel bale okulu kurma çabaları içindeki kurumlar bile hedeflerine ulaşamamıştı.
Peki ama Atatürk için bale neden bu kadar önemliydi?
Birçok sanat dalını bir arada sahneye taşıyan bale, çağdaş kültür ve sanat politikalarıyla örtüşüyordu. Atatürk böylesine büyük bir sanatsal kurumda yetişecek kuşakların adeta ‘sanat fabrikası’ olarak tanımlanacak bir şekilde zamanla yurdun dört bir yanına dağılarak kültürel dönüşümü hızlandıracağını biliyordu.